Çocuğumu bir kardeşe nasıl hazırlarım?

Milliyet Gazetesi'nin 26.9.2009 tarihli sayısından:

Anne-babayı paylaşmak özellikle 0-3 yaş grubu küçük çocukların asla kabul etmeyecekleri bir durum. Bu nedenle de kardeş fikri pek çok çocuk için mutsuzluk ve kıskançlık kaynağı olabiliyor. Bir çocuğu gelecek olan kardeşine hazırlamak ve olası çatışmaları önlemek ise anne-babaların elinde Bir eve ikinci bir bebeğin gelmesi, ailenin büyümesi bir anne-baba için en büyük mutluluklardan biri. Ancak ilk çocukları için bu durum çok anlamsız, hatta adeta bir kabus anlamına gelebilir. Çünkü onun için “kardeş” demek, annesini, babasını, oyuncaklarını, odasını, yani her şeyini paylaşması demektir.

Hatta unutulacağını, artık eskisi kadar sevilmeyeceğini bile düşünerek ciddi bir travma yaşayabilir özellikle de 0-3 yaş grubu çocuklar. Oysa bu düşünceleri önlemek, çocuğun anne-babayı kaybetme korkusuyla geliştirdiği bu kıskançlığın üstesinden gelmek çok da zor değil. İşte “Çocuğumu bir kardeşe nasıl hazırlarım?” sorusuna uzmanların yanıtları...

“Bir kardeşin geleceğini çocuğunuza masallarla anlatın”

Ferahim Yeşilyurt (Psikolog / International Hospital)

* Bir kardeşin gelmesi her çocuk için bir sıkıntı kaynağıdır. Bir şekilde kıskançlık olacaktır. Ancak çocuğu bir kardeşe hazırlayabilirsiniz. 0-3 yaş grubu çocuklara somut halde kardeşin geleceği anlatılabilir. Mesela masallarla. Masalların sonunu kendisine bağlayabilirsiniz. “Kardeşin geldiğinde sen de onun kahramanı olacaksın” gibi kardeşin yararlarından söz edilebilir.  

* Çocuk özellikle “Ben ne olacağım?” kaygısını taşır. “Kardeşin geldiğinde biz seni yine aynı şekilde seveceğiz” gibi ifadelerle kaygı ortadan kaldırılmalı. Bebek doğduktan sonra kıskançlık olmaması için mesela sadece yeni bebeğe değil, ilk çocuğa da hediyeler alınabilir.

* Anne vaktinin büyük bir kısmını bebeğe ayırması gerekebilir. Anneye burada baba ya da diğer akrabalar yardımcı olarak ilk çocukla vakit geçirmeliler. Her iki çocuğa da yeteri kadar sevgi ve ilgi verilmeli.

* Kardeşi olan çocuk ilk başta paylaşmayı öğreniyor. Sadece bir oyuncağı değil, anne-babayı, yani sevgiyi de paylaşmayı öğreniyor. Paylaşmayı öğrenmesi ileriki yaşamında fayda sağlıyor. Bu olgu tek çocuklarda güçlü olmayabiliyor